บันทึกอนุทินวันที่ 25 กันยายน พศ. 2557

กิจกรรมในห้อง

ภาษาธรรมชาติ

        เป็นภาษาแบบองค์รวม เด็กสามารถเรียนี้ได้ตลอดทั้งวันไม่จำเป็นที่เราจะต้องไปจัดตารางเรัยนเป็นรายวิชา เป็นรานชั่วโมง สอนในสิ่งที่เด็กสนใจ เเต่เราสามารถแอบแทีรกความรู้ลงไปได้ ให้เด็กได้ลงมือกระทำเอง เพราะเด็กจะได้เกิดประสบการณ์และเกิดภาษาไก้เอง อย่าไปเข้มงวดให้เด็กท่องจำ สะกดคำ 

        ครูในแบบของภาษาธรรมชาติ ต้องเป็นครูที่ร่วมทางและพี้ร้อมเรัยนรู้ไปกับเด็ก สร้างความี้สึกเชื่อมั่นให้กับเด็ก ห้ามตำหนิเด็กเด็ดขาดว่าไม่สวย ไม่คาดหวังว่าเด็กจะเขียนได้เหมือนกันทุกคนเพราะเด็กเเต่ละคนมัความเเตกต่างกัน อย่าบังคับให้เด็กเขัียน ที่สำคัญ ครูควรเป็นเเบบอย่างทั่ี่ดัี ทำให้เห็นว่าการอ่าน การเขียนเป็นเรื่องสนุก

เเล้วสรุป ทำเป็นมายเเม็ป เพื่อนๆช่วยกันทำ

ผลงานเสร็จเเล้ว

บันทึกอนุทินวันที่ 18 กัยยายยน พศ. 2557

                   

               วันนี้เป็นสัปดาห์เเรกที่นักศึกษา sec เช้า และ sec  บ่าย มาเรียรร่วมกัน และนำเสนอ Powerpoint ของเเต่ละกลุ่ม  ในหัวข้อที่แต่ละกลุ่มได้

กลุ่ม ฟัง

              การฟังของเด็กเป็นการรับรู้เรื่องราวด้วยประสาทสัมผัสทางหูที่เด็กสะสมและนำไปสร้างเสริมพัฒนาการทางภาษามากกว่าการใช้เพื่อพัฒนาปัญญา เด็กจะเก็บคำพูด จังหวะ เรื่องราว จากสิ่งที่ฟังมาสานต่อเป็นคำศัพท์ เป็นประโยคที่จะถ่ายทอดไปสู่การพูด ถ้าเรื่องราวที่เด็กได้ฟังมีความชัดเจน ง่ายต่อการเข้าใจ เด็กจะได้คำศัพท์และมีความสามารถมากขึ้น พัฒนาการด้านการฟังของเด็กตามวัยเป็นดังนี้

      อายุ 2 ขวบ ชอบฟังคำพูดสั้นๆ จูงใจ ฟังเรื่องสั้นๆ และเพลงกล่อมเด็กวัยนี้ชอบคำซ้ำและเลียนเสียง

       อายุ 3 ขวบ ชอบฟังเสียงต่างๆ เช่น เสียงสัตว์  ยานพาหนะ  เครื่องใช้ในครัวเรือน ชอบฟังนิทาน ฟังอย่างตั้งใจ ชอบทดลองทำเสียงเหมือน เช่น เสียงรถยนต์  รถไฟ 

       อายุ 4 ขวบ  ฟังเรื่องได้นานขึ้น เริ่มตีความหมายเรื่องที่ฟัง เช่น ถามคำถามหรือต่อเรื่องได้ วัยนี้สามารถทำตามคำสั่งง่ายๆได้ ชอบฟังเรื่องซ้ำๆและแยกความแตกต่างของเสียงได้

       อายุ 5 ขวบ  ชอบฟังนิทาน เพลง เล่นภาษา เช่น คำคล้องจอง สามารถเข้าใจคำพูดข้อความยาวๆได้ ความเข้าใจทำให้เด็กวัยนี้พูดเก่งและจำแม่น

       อายุ 6 ขวบ ฟังเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวกับปรากฏการณ์ต่างๆรอบตัวได้ และเข้าใจ ถ้าไม่ซับซ้อนเกินไป

กลุ่ม พูด

        พัฒนาการด้านการรับรู้เเละการเเสดงออกและการพูด

เดี๋ยวมาลงต่อนะคะ

            

บันทึกอนุทิน วันที่ 11 กันยายน พศ. 2557

กิจกรรมในห้อง

กิจกรรมที่ 1

           อาจารย์ให้นักศึกษาวาดรูปสิ่งที่เรารักมากที่สุด โดยมีข้อแม้ว่า ให้ใช้สีเทียนหรือสีชอร์กเท่านั้น ห้ามใช้ดินร่างผลปรากฎว่าก็ออกมาแบบนี้ค่ะ

เเล้วออกมาพูดเกี่ยวกับสิ่งที่เราเราแบ่งปันเพื่อนๆ 

               หมาตัวนี้ของฉันมันชื่อ แพนด้า เพศเมีย ฉันเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่ฉันอยู่ ม.4 เป็นหมาตัวแรกที่ฉันเลี้ยง นิสัยของมัน มันชอบกัด หมอน กัดรองเท้า กัดทุกอย่งที่มันสามารถอ้าปากงับได้ เเต่ทุกคนในครอบครอบรักแพนด้ามาก

กิจกรรมที่ 2 

อาจารย์ให้ใบเพลง มา 10 เพลง และสอนร้อง จะยกตัวอย่างมาให้ 5  เพลงก่อนนะคะ

 

1. เพลง แปรงฟัน

ตื่นเช้าเราแปรงฟัน  กินอาหารแล้วเราแปรงฟัน

ก่อนนอนเราแปรงฟัน  ฟันสะอาดขาวเป็นเงางาม

แปรงฟันที่ถูกวิธี  ดูสิต้องเเปรงขึ้นลง

แปรงฟันที่ถูกวิธี  ดูสิต้องเเปรงขึ้นลง

2. เพลงอาบน้ำ

อาบน้ำซู่ซ่า  ล้างหน้าล้างตา

ฟอกสบู่ถูตัว  ชำระเหงื่อไคล

ราดน้ำให้ทั่ว เสร็จแล้วเช็ดตัว 

อย่าให้ขุ่นมัว สุขกายสบายใจ

3. เพลงล้างมือ

ก่อนกินอาหาร  เราต้องล้างมือ

เล่นมาเปื้อนเปรอะ  เราต้องล้างมือ

กลับจากห้องน้ำ เราต้องล้างมือ

ล้างมือ ล้างมือ ล้างมือให้สะอาดเอย

4.เพลง เมือพบกัน

ฉันและเธอเจอกัน  แทบทุกวันเชียวเออ

เมื่อเจอกันเราทักกัน เพื่อสมานไมตรี

ยิ้มให้เธอที่ไร  สุขหัวใจเปรมปรีดิ์

ที่พูดจาพาที สวัสดีลาก่อน

5. เพลงพี่น้อง

บ้านของฉันอยู่ด้วยกัยมากหลาย

พ่อ แม่ ปู่ ย่า ลุง ป้า ตา ยาย

มีทั้งน้า อา พี่และน้องมากมาย

ทุกคนสุขสบาย เราเป็นพี่น้องกัน

                วันนี้สนุกมากที่ได้กลับมาวาดรูปอีกครั้ง เเละสนุกกับเพลงที่อาจารย์ให้มาและสอนร้อง การที่เราจะไปเป็นครูปฐมวัยที่ดีได้ เราต้องมีเพลงติดตัวไว้ ยิ่งมีมากเท่าไร จะยิ่งดี เพราะเด็กปฐมวัยชอบเสียงเพลง ชอบฟังคำคล้องจอง คำคล้องจอง เพลงจะสามารถใช้เก็บเด็กได้ ดีกว่าเราไปสั่ง ไปบอกให้เงียบ พูดเสียงดัง เสียงดุ จะหำให้เด็กกลัวเเละตกใจ

บันทึกอนุทินวันที่ 4 กันยายน พ.ศ 2557

คัดลายมือ พยัญชนะไทย เเบบที่ถูกต้อง

       ไม่ได้คัดลายมือมานานมาก พอได้มาคัดอีกที รู้สึกเกร็งเเละปวดมือมากค่ะ เขียนผิดบ้างบางตัวแก้เเล้วแก้อีก เเต่เราจะเป็นครูอนุบาลได้ก็ต้องเขียนให้ถูก ให้เป็นเเบบอย่างที่ถูกต้องสำหรับเด็ก เเละนี่เป็นเเค่การเริ่มต้นส่วนหนึ่ง เริ่มที่พยัญชนะอักษรไทย

บันทึกอนุทิน วันที่ 28 กันยายน พศ. 2557

กิจกรรมกลุ่ม

        สับดาห์เเรก อาจารย์ให้จับกลุ่มเเละช่วยกันระดมความคิดว่า "ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย" หมายถึงอะไร และมีรูปแบบใดบ้างที่เรียกว่าเป็นภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย รำเสนอออกมาในรูปเเบบของ Map

                                       ความหมายของภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย  

        ภาษาคือ สื่อกลางในการทำความเข้าใจระหว่างบุคคล สามารถรู้เรื่องกันได้ ด้วยท่าทาง สัญลักษณ์ การพูด การเขียน การแสดงสีหน้า ซึ่งรวมเอาวิธีการทุกอย่าง ที่ใช้ติดต่อสื่อสารกัน ในการติดต่อกัน ภาษาจึงเป็นเครื่องมือในการเรียนรู้ของมนุษย์ให้มีพัฒนาการด้านต่าง ๆ ได้ดีขึ้น ให้มีความเป็นอยู่เป็นสังคม เพราะมนุษย์ไม่สามารถอยู่อย่างโดดเดี่ยวได้ ต้องติดต่อ พึ่งพาอาศัยกัน ซึ่งจะต้องใช้ภาษาเป็นสื่อกลางในการทำความเข้าใจและรู้เรื่องกันได้

        ดวงเดือน ศาสตรภัทร (2549 : 214 – 215) ภาษามีความสำคัญต่อเด็กปฐมวัย เพราะภาษาเป็นเครื่องมือที่ทำให้เกิดการเรียนรู้ เป็นพฤติกรรมชนิดหนึ่งช่วยให้เด็กมีพัฒนาการทางสังคม เกิดความอบอุ่น เด็กแนวคิดตลอดจนความรู้สึกต่าง ๆ ที่อยู่รอบข้าง เด็กสามารถสร้างจินตนาการในสมองซึ่งก่อให้เกิดการทดลองขึ้น เด็กสามารถสร้างจินตนากรถึงวัตถุนั้นจะอยู่นอกสายตาหรืออยู่ในอดีต เด็กสามารถทำการทดลองให้สมองและทำได้เร็วกว่าการจัดกระทำกับวัตถุนั้นจริง ๆ